NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُوسَى بْنُ
إِسْمَعِيلَ
حَدَّثَنَا
حَمَّادٌ
أَخْبَرَنَا
إِسْحَقُ بْنُ
عَبْدِ
اللَّهِ عَنْ
سَعِيدِ بْنِ
يَسَارٍ عَنْ
أَبِي
هُرَيْرَةَ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كَانَ
يَقُولُ
اللَّهُمَّ إِنِّي
أَعُوذُ بِكَ
مِنْ
الْفَقْرِ
وَالْقِلَّةِ
وَالذِّلَّةِ
وَأَعُوذُ
بِكَ مِنْ أَنْ
أَظْلِمَ
أَوْ
أُظْلَمَ
Ebû Hureyre (r.a.)'den
rivayet edildiğine göre, Nebi (s.a.v.) şöyle duâ ederdi:
"Allah'ım,
fakirlikten (hayrımın) azlığından, zilletten, zulmetmekten ve zulme uğramaktan
sana sığınırım"
İzah:
Nesâî, isti'aze; îbn Mâce,
dua; Ahmed b. Hanbel, II, 305, 325, 354, 540.
Hadis-i şerifteki
"azlık" kelimesinin önüne bir takdir yapılmış ve ona göre terceme
edilmiştir. Kelimenin ken disinden önceki " = fakirlik" kelimesinin
tefsiri olması da mümkündür. Bu takdirde "aziık"tan maksadın,
"mal azlığı'* olduğu anlaşılır ki o da fakirliktir.
Bu hadiste öncekilerden
fazla olarak Hz. Peygamberin zilletten, zulmetmekten ve zulme uğramaktan da
Allah'a sığındığı görülmektedir. Zillet; hor, hakîr olmak, meskenet mânâlarına
gelir. Burada kast edilen Allah'tan başkalarının karşısında küçülmektir.
Zulüm: Lügatte
"bir şeyi kendi yerinden başka bir yere koymak" demektir. Istılah
olarak, "haddi aşmak" veya "başkasının malında haksız yere
tasarruf etmek" şekillerinde tarif edilir.
Zulmeden kişiye zâlim,
zulme uğrayana da mazlum denilir. Zulmün zıddı adi, zâlimin mukabili de
"âdil"dir. Adalet Allah'ın sevdiği haslet, âdil de Allah'ın rızasına
nail olmuş kişidir. Peygamber (s.a.v.), Allah'ın gölgesinden başka hiçbir
gölgenin bulunmayacağı haşr gününde, Cenab-ı Hakk'ın himayesinde gölgelenecek
yedi sınıftan birinci olarak âdil idareciyi saymıştır.
Zâlim, Allah'ın
gazabını haketmiş, mazlum da duası makbul kişiler arasında sayılmıştır.